Slot
14 aug. 2015
🇺🇬
vanuit Oeganda
We zijn weer thuis, vol van alle indrukken, ervaringen en belevenissen. We hebben een prachtig land leren kennen, bijzondere mensen ontmoet, we hebben mogen delen en bemoedigen. We kijken met elkaar terug op een prachtig avontuur.
Zeer dankbaar, gezond en ook wel moe pakken we hier de draad weer op. We willen iedereen bedanken die support heeft gegeven. Financieel, materieel, transport, mentaal en/of in gebed. We mogen jullie dank overbrengen namens de kinderen, de leerkrachten, ouders en de gezinnen die weverrast hebben.
Wat we jullie tot slot niet willen onthouden:
- Zitten we in Jinja op het terras, zien we onszelf op televisie in de 2,5 week daarvoor opgenomen videoclip......
- Slapen we op de campsite in Murchison Falls, lopen we in het pikkedonker tegen Nijlpaarden aan rond onze tenten en ontmoeten we een python langs het pad (dit is toch wel serieus)
- Moeten we 'vluchten' voor een geirriteerde olifant in het wildpark en een omweg rijden met de auto voor niets ontwijkende buffels op de openbare weg.
- Hebben we als laatste een wandeling gemaakt met moeder en kind-neushoorn (15-20 meter afstand)
We voegen nog en paar laatste foto's toe en bij video's de link naar de videoclip die ons in Oeganda wereldberoemd maakt:-)
Hiermee sluiten we ons reislog af.
Relaxen in Jinja
03 aug. 2015
🇺🇬
vanuit Oeganda
Vandaag zijn we, na uitgezwaaid te zijn op school, naar Jinja gereden. Dwars door de suikerplantages en het regenwoud zijn we in een andere wereld terecht gekomen.
We hebben een adembenemend uitzicht op de Nile, we slapen in tenten aan de oever, de apen vliegen over en langs onze tenten en jawel douches met water:-)
Vanmiddag enorm genoten van een echte hamburger met friet mer Heinz ketchup.
Morgen verkennen we Jinja (op 8 km hier vandaan) en woensdag gaan we fietsen in het regenwoud (Mabira Forest).
Klaar met werk
31 jul. 2015
🇺🇬
vanuit Oeganda
Deze werkweek begon met het bijstellen van verwachtingen. Na de make-over van de lokalen, waren we voorbereid op het schilderen van verschillende educatieve plaatjes op de muren.........het werd de
metamorfose van de buitenkant van de school. Onder toeziend oog van bosjes kinderen kreeg de buitenkant een frisse laag en kreeg de school ook haar naam 'Umea' zichtbaar terug.
Alle leerkrachten lieten hun klassen aan hun lot over en schilderden met volle inzet mee.....we begrijpen inmiddels waarom: je moet deze kans grijpen om aan de buitenwereld te laten zien wat je
doet om deze school op een hoger plan te tillen.
Kars heeft deze week sportles gegeven en 3 klassen 'dodgebal' aangeleerd. Raela heeft 160 kinderen voorlichting gegeven over tandverzorging. Met tandenborstel, tandpasta en een flyer met
poetsinstructie zijn ze naar huis gegaan.
Danique en Jente hebben samen met Dorine in 5 klassen een creatieve les verzorgd.
Wat is het gaaf te zien, dat de knutselmaterialen die we meegekregen hebben uit NL voor deze klassen allemaal ingezet konden worden. De jongste groep (47 kleuters) hebben dierenmaskers gekleurd. 47
'wilde dieren' konden we daarna niet meer van ons afslaan. Wat voor ons zo gewoon is, is hier zo bijzonder.....
In de klassen hangen nu waslijnen waaraan de knutsels met miniknijpers opgehangen zijn. Er hangen opblaaswereldbollen en posters met classrules op houten frames.
Een tropische bui eerder deze week zorgde er voor, dat de watertank nu voor 75% gevuld is en vandaag in gebruik genomen kon worden. Het werk zit er op voor ons!
Ons verlangen naar een 'echte douche' groeit en de achterliggende week hadden we ook geregeld behoefte aan electriciteit. Het net is hier niet zo stabiel en de langste storing tot nu toe was 30
uur. De woorden kapsalon en pizza worden ook wat vaker genoemd aan tafel als vervangers voor de Oegandeze Mutoki, Casava en rijst. Populair blijft meloen en ananas ( elke dag wel eentje). Buiten de
3 maaltijden ( standaard voorzien van een kop thee) drinken we alleen water. heel af en toe verwennen we ons met een slok cola. Hier geen last van vakantiekilo's???? hoor!
Vanochtend hebben we ons gastgezin van vorig weekeinde overvallen met een 'home-make-over'. We hoorden tijdens ons verblijf hun wens om de grijs stenen muren ooit te voorzien van verf. De verf die
overblijft van de school is voldoende om hun hele huis binnen te voorzien van een kleurtje. Een schilder is gelijk met de Boda Boda mee afgereisd om te beginnen. Wat een blijdschap mochten we hier
zien. We hebben vanochtend nieuwe Oegandese namen gekregen en behoren nu ook tot deze familie.
Vanmiddag stond in het teken van ons afscheid van de school. Met een officiële uitnodiging en een volle koffer cadeaus ( voetballen, volleyballen, softballen, beachballen, schrijfblokken, krijtjes,
rollen pepermunt voor de leerkrachten, potloden en pennen voor de school, en voor alle leerlingen een potlood) zijn we op de feestmiddag afgegaan.
Een zaal vol ouders, hoogwaardigheidsbekleders en kinderen wacht ons op. Het programma bestaat uit een mix van islamitische rituelen (we begrijpen nu waarom de christelijke ouders er niet zijn)
speeches in Luganda en zang/dans door de kinderen.
We worden uitgebreid bedankt door de diverse sprekers en ontvangen als cadeau's:
2 ananassen, 2 meloenen, 2 pompoenen, 2 avocado's en 1 papaya. Na bijna 5 uur voornamelijk onafgebroken zitten, zit dit deel van ons avontuur er op. We delen na afloop nog de pepermunt uit aan de
leerkrachten. Wanneer een van hen gaat geven aan de kinderen breekt er bijna een veldslag uit: 1 kingetje..............
Het programma voor de komende dagen ziet er volgt uit:
- morgen gaan we met de Boda Boda, nav een 'gerichte gift', een gezin voorzien in levensbehoeften. Een werkloze alleenstaande moeder met 6 kinderen leeft in absolute armoede. Daar mogen we opnieuw
delen.
- zondag bezoeken we de charismatische kerk die we al 2 zondagen vanaf 06.30 uur hebben gehoord, maar nog niet bezocht hebben.
- maandag vertrekken we naar Jinja, waar we 3 nachten aan de 'Nile' zullen slapen en overdag vooral gaan relaxen en een beetje de toerist gaan uithangen.
Het Oegandese leven
26 jul. 2015
🇺🇬
vanuit Oeganda
De eerste week werken zit er op en wat is er veel werk verricht: 7 klaslokalen hebben een metamorfose ondergaan, de personeelskamer en het kantoor van de hoofdmeester.
Soms waren er meer dan 3 lagen nodig om de muren, die sinds 1976 geen verf meer hadden gezien, een kleurtje te geven. De oplevering ging gepaard met het ophangen van de meegenomen slingers met
vlaggetjes. Dankbaarheid wordt hier geuit door het geven van voedsel. Zo kregen we bananen, ananassen en verse vis.
We hebben een watertank kunnen aanschaffen van 5000 liter die voorziet in de opvang van regenwater, dat gebruikt wordt o.a. als drinkwater voor de ongeveer 450 kinderen op school. De tank is
inmiddels ingebouwd en de eerste dakgoten hangen ook. De komende week wordt het werk hiervoor afgerond. We hebben een miljoeneninvestering gedaan: 2.726.000 .
De middagen worden inmiddels traditiegetrouw afgesloten met een potje voetbal met Mr Kash ( Kars dus).
Zeer moe en zeer voldaan na de eerste schilderweek, zijn wevrijdagmiddagbepakt en bezakt 'de Bush' ingewandeld. Na 40 minuten lopen werden we onthaald op ons logeeradres: een varkersfokkerij en
plantage. Met veel geluid en gejoel werd gastvrijheid geuit. De 24 uur die volgden bestonden uit het 'echt Oegandese leven'.
Hoogtepunten: toiletbezoek, kakkerlakken, uitgebreid eten met de hele familie ( wij op de bank, zij op de grond, dat dan wel weer), uitleg en proeven van alle groenten en vruchten en vooral heel
veel tijd nemen voor alles. We weten nu ook dat ananassen niet hoog in de boom groeien.
Een fotograaf werd gebeld en kwam met de Boda ( een Indiase brommer die hier het belangrijkste vervoermiddel is en waar we soms 5 mensen op zien zitten) om een foto te maken. Een traditionele dans
was de afsluiting en de hele familie liep met ons mee door het dorp. Je moet toch even laten zien dat je 6 Mzungus op bezoek hebt gehad. We werden dan ook aan menig bekende voorgesteld, inclusief
de dorpsoudste. Een deel van de familie liep mee terug naar nKokonjeru.
Om 21.00 uur liggen we allemaal in diepe rust.............
Vanmiddag gaan met de Boda Boda toeren en op bezoek bij 'oma'. We leven hier intensief en genieten van alles wat we mee mogen maken.
Schoolwerk
21 jul. 2015
🇺🇬
vanuit Oeganda
We hebben de eerste twee dagen schilderen er op zitten. De eerste 4 lokalen veranderen van rood- bruin en grijs naar crème en groen. Samen met een aantal ouders en leerkrachten werken we samen.
Mooi om te ontdekken wat de verschillen in aanpak zijn en hoe we elkaar ontmoeten in de samenwerking. De leerlingen worden ingezet om de lokalen te prepareren. Ze schuren met elkaar de muren en
komen wit gevlekt weer het lokaal uit. Als we schilderen hangen de leerlingen buiten voor en aan de ramen om te zien wat die Mzungus daar binnen toch doen.
Kars is vandaag door alle jongens op school ontdekt als de Mzungu met de bal.
1 worp is genoeg om alle jongens op het veld te krijgen. Raela, Danique en Jente zijn overlopen door alle meiden bij het uitdelen van kleurplaten. 2 leerkrachten hebben de orde moeten herstellen.
Ook zagen we vandaag hoe lijfstraf in de klas gebruikt wordt om te corrigeren. Liggend op de grond voorin de klas kreeg een meisje stokslagen.
Ondertussen gebeurt er nog meer:
Dankzij alle financiële support kunnen we de school helpen met een watervoorziening.
In overleg met het o.a. het hoofd van de school en John ( onze geweldige begeleider) hebben we voor dit project gekozen. O.a. omdat dit tijdens ons verblijf gerealiseerd kan worden en deze
voorziening belangrijk is voor de leerlingen. Morgen wordt al gestart met de bouw en gaan we naar Kampala om het waterbasin van 5000 liter te kopen.
Ook is een timmerman ingeschakeld om frames te maken tbv de educatieplaten die we meegenomen hebben.
In de eerste twee lokalen hebben we vandaag vlaggetjes opgehangen. Het begin van de aankleding. We zijn pas een week onderweg. Het lijkt zoveel langer.
Tijd voor een douche. Althans een dun koud straaltje water wat ervoor moet zorgen dat we schoner onder de douche vandaan komen, dan dat we er onder gingen.
Inmiddels staan er meer foto's op de log. Jullie zien ze eerder dan wij. Aangezien internet ons in de steek laat, hebben we een omwegconstructie gevonden.
John stuurt zijn foto's via een app naar Henk van Travel4Change die ze op het log zet.Kortom wij zijn benieuwd naar de foto's :-)
Weekend
19 jul. 2015
🇺🇬
vanuit Oeganda
In slaap vallen met de geluiden uit het dal met het nachtleven! van Nkokonjeru en gewekt worden om 06.30 uur met de klanken van meerstemmige Afrikaanse praise, verschillende hanen die kraaien,
duiven die koeren en een keur aan andere exotische vogelgeluiden. Zo begint deze zondag. We zijn inmiddels volledig ondergedompeld in het Ugandese leven.
Gisteren hebben we voor het eerst de school bezocht waar we de komende weken aan het werk zullen zijn. Hier werden we officieel verwelkomt door een delegatie van de school: de deputy, het
districtshoofd van de moslimgemeenschap, voorzitter van de ouderraad, nog een ouder en een leerkracht. We tekenen allemaalhet gastenboek en er volgt een korte toespraak, gevolgd door een
rondleiding langs alle lokalen en een ontmoeting met het hoofd van de school.
We zijn onder de indruk: 40/50 kinderen per lokaal, houten bankjes, sommige lokalen afgescheiden door riet om er twee van te maken, nauwelijks leermiddelen, erbarmelijke toiletten, slechte
watervoorziening......... We hebben zin om aan de slag te gaan.
Vanochtend bezochten we een dienst van de 'protestant Church'. Zo'n 40 kinderen wachten ons buiten op. Voor we het weten zitten we op de eerste rij en een paar minuten later staan we voorin de kerk
en spreken de gemeente toe. Gelukkig waren we hierop voorbereid en spreken we de eerste woorden Oegandees!
We genieten van de 'black gospel'. De preek is grotendeels in het Oegandees, maar vanuit de paar Engelse woorden die we opvangen weten we dat het over psalm 37 gaat. Ruim 2 uur later staan we weer
buiten....de tijd vloog...
We hebben hier moeizaam en zeer beperkt internet. Daarom nog even niet meer foto's.......
warm welkom
17 jul. 2015
🇺🇬
vanuit Oeganda
Via Londen naar Doha, waar een warme deken van 32 graden om 00.00uur over ons heen valt. Van het mooie 5 sterren hotel hebben we 2,5 uur kunnen genieten. Om 04.30 weer gewekt voor de transit naar
het vliegveld. We landen om 13.30 uur ( het is hier een uurtje later) in Entebbe. We worden warm onthaald door John (onze begeleider deze weken) en Francis ( onze vaste chauffeur).
Na een chaotische rit door Kampala komen we veilig aan in Mukono. We voelen ons als de koninklijke familie: veel en vaak terugzwaaien en lachen. We vallen hier als blanken nogal op:-)
Donderdag de stadstour door Kampala. We starten met de Royal Tombs. Binnen een half uur zijn we gevraagd om in Oegandese kledij mee te dansen in een videoclip.
Een van de bekendste zangers van Oeganda ( Mesearch Ssemakula) neemt deze clip vandaag met een grote groep dansers op. Wij doen mee met een 2 uur durende opname en over 2 weken zijn we voor jullie
te bewonderen op youtube. Meer Oegandese cultuur in de eerste halve dag kun je niet krijgen. We vervolgen onze tour via het Royal Theatre naar de grootste Moskee van Oeganda en een na grootste van
Afrika. De minaret biedt ons een geweldig uitzicht over de hele stad. Deze dag ervaren we als een rollercoaster en sluiten we af met 'chicken en chips' in Mukono.
Vandaag starten we met een wandeling over de heuvels van Mukono. We ontmoeten daar een kolonie wilde apen, bezoeken het centrum van Mukono en doen de nodige inkopen. vervolgens vertrekken we
zwaarbeladen (onze koffers, 100 liter water, alle verf voor de school) richting Nkokonjeru.
Rood stof verzamelt zich overal. Kuilen, bulten ( hubs), zandwegen, plantages, hutjes en zwaaiende mensen kleuren deze taxirit. We stappen getint uit de bus. Overal zit het rode stof.
Inmiddels hebben we ons guesthouse in Nkokonjeru verovert en hebben we de lokale kinderen vermaakt met frisbees, springtouwen en voetbal. Ze lachen zich suf om die rare blanke mensen (hier Mzungu
genoemd).
Morgen gaan we kennismaken met de school.
De opstart
12 jul. 2015
🇺🇬
vanuit Oeganda
Stapeltjes, doosjes, pakjes, koffers, zakjes.....en dan foto's vanuit Oeganda: ook daar vorderen de voorbereidingen. Wat gaaf te zien dat we verwacht worden.
Dinsdag vliegen we via Londen vliegen we naar Doha (Quatar). Na een nachtje slapen, dankzij de special services van Quatar Airlines niet op het vliegveld, op woensdag door naar Entebbe. De eerste nachten in Oeganda brengen we door in Mukono (zie foto's). Vandaar verkennen we op donderdag Kampala. Daarna zullen we doorreizen naar Nkokonjeru.
